De meest flexibele beheerst het systeem..

Laatst had ik een teambespreking. Wij, trainers, wilden iets, en zij, de leiding, wilden iets anders. Wij dachten vanuit zorgvuldigheid, zij dachten vanuit het financiële plaatje.

Na een uur lang argumenten over en weer te benoemen, leken we er niet uit te komen. Totdat ik het volgende zei: “Ok, ik weet hoe jullie hier in staan, en wij begrijpen dat er geen rek meer mogelijk is. Stel nou, dat we het toch op onze manier zouden doen, wat zou dat voor meerwaarde hebben? Wat zou er dan kunnen, mogelijk zijn?”

Binnen 5 minuten waren we eruit. Wat onmogelijk leek, bleek ineens zomaar te kunnen. We creëerden een oplossing, en iedereen happy.

Wat hier speelde was het volgende .. 

Door naast de ander te gaan staan, en uit te spreken dat je begrip hebt voor de ander, kom je in verbinding met elkaar.
Vanuit die positie is er veel meer mogelijk dan dat je tegenover elkaar staat.
Je opent je hart, hetgeen een direkt effekt heeft op je gesprekspartner. En dus ook op het resultaat van het gesprek.
Je verdiept je in de waarden die de ander, wellicht onbewust, wil vervullen. Je verbindt je met de intentie achter de woorden.
Nogal eens vaak wordt dit ingezet als een trucje om de ander te krijgen waar je hem of haar wilt hebben.
Ik zie het meer als een levenshouding. Een keuze ook.

Vaak vergeten we dat we in onze communicatie een keuze hebben. En blijven we daardoor gevangen in onze eigen gedachten en woorden.
Aan jou de keuze om star vol te blijven houden dat het zo moet, en niet anders. Of om ook eens open te staan voor dat wat de ander aandraagt, en van daaruit met een nieuwe lens op je camera een nieuw plaatje te maken.
De meest flexibele beheerst het systeem ..