De erfenis van mijn vader .. en waarom ik een deel teruggaf ..

Mijn vader is overleden .. veel te vroeg, en veel te jong.
Nee, niet nu, maar al ruim 16 jaar geleden. Nog nooit in zijn leven bij de dokter geweest, en toen hij daar voor het eerst binnenliep was het meteen raak. Binnen 6 weken was het afgelopen. einde verhaal.
Dagelijks denk ik wel een keer aan hem. Omdat ik aan hem herinnerd word door iets of iemand uit mijn omgeving. Of zomaar ineens, door een geur, een gevoel of omdat ik hem soms heel eventjes heel erg mis.
Vaak vertel ik over hem, aan onze dochter, zodat hij toch nog opa is en ook voor haar verder leeft, en zij hem alsnog leert kennen. En zo blijft hij ook wat meer bij mij .. 

Hij had een droge humor, mijn vader, en een mooie filosofische kijk op het leven. Hij was aktief in de kerk, zonder aan ons op te dringen dat wij ook zijn geloof moesten aanhangen. Hij was trouw aan waar hij in geloofde, en deed in alle rust de dingen waar hij achter stond en waar zijn hart naar uitging.
Hij was een man van de eenvoud die graag op de achtergrond zijn steentje bijdroeg. Alles had hij voor ons over, en hij stond vierkant achter ons.

In die zin heeft hij ons veel nagelaten. Zijn gedachtegoed en zijn doen-en-laten hebben mijn leven voor een belangrijk deel gekleurd. Zo ook zijn verhalen over zijn ouders, en dan met name over zijn vader, mijn opa, die in zijn beleving (en in die van velen) een held was. Die verhalen hadden een grote impact op hem, en ook op mij. En ik geef ze op mijn beurt weer door aan onze dochter. . die ze wellicht later aan haar kinderen doorgeeft.

Vaak denk ik terug aan zijn gevleugelde uitspraken. En nu ik ondernemer ben misschien nog wel vaker. Wat zou hij tegen mij gezegd hebben op de momenten dat ik twijfel aan mijn eigen kunnen, of onzeker ben over de volgende stap die ik te zetten heb? Of als ik op het punt sta iets op te geven waar ik vol enthousiasme aan begonnen ben? Als ik het gevoel heb er alleen voor te staan, of tegen mezelf zeg:’Zie je wel, ze zien me niet’.
En in gedachten hoor ik hem dan één van zijn ’tegeltjes’ uitspreken: ‘Erger je niet, verwonder je slechts’ of ‘Gewoon eraan beginnen, het einde komt vanzelf in zicht. Zolang je maar weet waar je het voor doet!’
Er zat er ook één tussen waar ik heel lang last van heb gehad; ‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Want deze had ik zo ongeveer vertaald naar : ‘Wie ben ik om mezelf te laten zien? ‘ En je begrijpt, dat is niet helemaal handig als je ondernemer bent.

Ook net na zijn overlijden liet hij ons nog iets na. In de vorm van een lezing die werd gehouden tijdens de uitvaartdienst, en waar ik toen niet zoveel mij kon. En die mij nu, nu ik zelf onderneemster ben, des te meer duidelijk maakt ..
De lezing ging over talenten die ieder van ons meekrijgt. De één veel, de ander weinig. En waar het met name over ging .. wat doe je met je talenten? Verstop je ze, omdat je er zuinig op bent of zodat niemand ze van je af kan pakken? Of zodat je niet kan falen? Want stel dat het mislukt als je je talent aan de wereld laat zien?
Gebruik je ze om anderen de ogen uit te steken? Of om jezelf groter te maken ten opzichte van je omgeving?
Of zet je ze in om levensvervulling te vinden, en deel je ze met anderen zodat ook zij kunnen groeien door jouw talent, jouw unieke gave, jouw bekwaamheid.
Gebruik je talenten, was de boodschap. Kijk niet naar wat je mist, maar naar wat je hebt. Vergelijk niet met anderen, maar tel je eigen zegeningen.

Ik ben geen kerkganger, verre van zelfs, maar deze boodschap heb ik met me meegenomen. Omdat ik er echt van overtuigd ben dat we onszelf en de wereld tekort doen als we onze talenten niet benutten en onszelf onnodig klein houden.
Mijn vader is overleden, al lang geleden, en ik neem hem met me mee. Hij staat daar waar hij ook hoort te staan, achter me. Zodat ik mijn passie neer kan zetten en mijn talenten uit kan dragen, voor me.
Hij heeft me veel meegegeven, en ik heb geleerd om onderscheid te maken wat van hem is, en wat van mezelf. Waar hij in geloofde, en waar ik voor sta. Waar ik achter sta ..
In plaats van te leven volgens zijn overtuigingen en waarden, die niet altijd persé de mijne waren.
Ik koester de erfenis van mijn vader, en heb hem teruggegeven wat bij hem hoort.En de rest .. neem ik mee en deel ik uit. Met passie en plezier!

En jij? Wat heb jij van huis uit meegekregen? Wat laat jij na aan de wereld?